CVV2 veya CVC2 denen güvenlik kodu kredi kartı sahteciliğinin önüne geçmek için kullanılan yöntem olarak ortaya çıkmıştır. Genellikle telefon, faks ve internet üzerinden yapılan alışverişlerde kartınızın fiziksel olarak var olup olmadığının kontrolü amacıyla kullanılır.
1 Ocak 1997'den itibaren tüm Mastercard'larda, 1 Ocak 2001'den itibaren de tüm Visa'larda güvenlik kodu bulunması zorunlu hale gelmiştir.
Güvenlik numarası banka tarafından kartı basımı sırasında, kredi kartı numarasının ve son kullanma tarihinin sadece bankanın bildiği bir yöntem şifrelenmesi ile oluşturulur. Bir alışveriş sırasında bu numaranın verilmesiyle o müşterinin bu karta fiziksel olarak sahip olduğu kabul edilir. Şu tarihe kadar bu güvenlik kodunu kırabilen olmamıştır.
CVV2 veya CVC2 kredi kartınızın arka yüzünde genellikle imza bandının üzerinde yer alır. Kredi kartı numarası gibi kabartma şeklinde değildir, genellikle baskı olarak yazılır.Kartınızın arka yüzündeki manyetik bant güvenlik kodunu içermez. Dolayısıyla satıcı ile yüzyüze yaptığınız ve pos cihazından kartınızı okutmak suretiyle yapılan alışverişlerde genellikle kullanılmaz. Telefon ya da internet ile yaptığınız kredi kartı işlemlerinde ise çoğunlukla güvenlik kodu sorulmaktadır.
Sanal kartlarda bankadan bankaya değişen bir uygulama görülmektedir. Bazı bankalar sanal kartınızı kullanabilmeniz için üzerinde CVV2 numarası bulunan fiziksel bir kart da teslim etmektedir. Diğer bankalar ise internet şubelerinden veya telefon bankacılığı ile bu bilgiye erişmenizi sağlamaktadır.
